Wdrażanie klastra pracy awaryjnej dla maszyn wirtualnych Hyper-V

26.09.24r.

Zapewnienie dostępności usług IT na najwyższym poziomie jest szczególnie ważne dla każdej organizacji. Nieplanowane przestoje mogą prowadzić do poważnych strat finansowych, reputacyjnych oraz problemów operacyjnych. Jednym ze sposobów na zminimalizowanie ryzyka awarii jest wdrożenie klastra pracy awaryjnej (failover cluster) dla maszyn wirtualnych Hyper-V.

W tym wpisie omówimy krok po kroku, jak prawidłowo zaplanować, skonfigurować i wdrożyć takie rozwiązanie.

Czym Jest klaster pracy awaryjnej?

Klaster pracy awaryjnej (failover cluster) to grupa serwerów fizycznych, które współpracują, aby zapewnić wysoką dostępność aplikacji lub usług. W przypadku Hyper-V, maszyny wirtualne działające na jednym węźle klastra mogą być automatycznie przełączane na inny węzeł w razie awarii sprzętu lub systemu operacyjnego, bez przerwy w działaniu dla użytkowników.

Krok 1: Przygotowanie środowiska

Aby stworzyć klaster pracy awaryjnej, musisz mieć co najmniej dwa serwery fizyczne, które będą pełnić rolę węzłów klastra. Te serwery powinny spełniać minimalne wymagania sprzętowe i systemowe, takie jak:

• Windows Server 2022 (zalecana wersja)
• Przynajmniej dwa interfejsy sieciowe (jeden dla sieci publicznej, drugi dla prywatnej komunikacji klastra)
• Udostępniona przestrzeń dyskowa, np. w postaci SAN (Storage Area Network) lub dysków współdzielonych.

Rekomendacja: Ważne jest, aby używać identycznego sprzętu na wszystkich węzłach klastra, co zminimalizuje ryzyko problemów kompatybilności i ułatwi zarządzanie.

Krok 2: Konfiguracja wspólnej przestrzeni dyskowej

W przypadku klastra pracy awaryjnej, wspólna przestrzeń dyskowa jest kluczowym elementem. Przechowuje ona maszyny wirtualne oraz dane, które muszą być dostępne dla wszystkich węzłów klastra. Możesz skorzystać z różnych technologii, takich jak:

• iSCSI
• Fibre Channel
• SMB 3.0

Pamiętaj, że niezależnie od wyboru technologii, wszystkie węzły muszą mieć dostęp do tej samej przestrzeni dyskowej.

Krok 3: Instalacja roli Hyper-V i funkcji klastrowania

Na każdym serwerze należy zainstalować rolę Hyper-V oraz funkcję klastrowania pracy awaryjnej (Failover Clustering). Można to zrobić za pomocą Server Managera lub PowerShell:
"Install-WindowsFeature -Name Hyper-V, Failover-Clustering -IncludeManagementTools"
 

Po zainstalowaniu tych komponentów, każdy z serwerów stanie się węzłem gotowym do uczestniczenia w klastrze.

Krok 4: Tworzenie klastra pracy awaryjnej

Następnie należy utworzyć klaster pracy awaryjnej. W tym celu uruchom narzędzie "Failover Cluster Manager" na jednym z serwerów, a następnie postępuj według kreatora tworzenia nowego klastra. Ważnym krokiem jest przeprowadzenie walidacji klastra – system sprawdzi, czy wszystkie elementy są poprawnie skonfigurowane i czy mogą działać w środowisku klastrowym.

Pro Tip: Zawsze uruchamiaj narzędzie do walidacji klastra przed utworzeniem produkcyjnego klastra. Pozwoli to uniknąć problemów związanych z konfiguracją sprzętu, sieci czy dysków współdzielonych.

Krok 5: Dodawanie maszyn wirtualnych do klastra

Gdy klaster zostanie utworzony, możesz zacząć przenosić istniejące maszyny wirtualne Hyper-V do klastra. Aby to zrobić:

1. W Failover Cluster Managerze, kliknij "Configure Role" i wybierz "Virtual Machine".
2. Wybierz maszyny wirtualne, które chcesz dodać do klastra.

Każda maszyna wirtualna będzie teraz monitorowana przez klaster i w przypadku awarii jednego z węzłów, zostanie automatycznie przeniesiona na inny węzeł.

Krok 6: Testowanie awarii

Po skonfigurowaniu klastra, zaleca się przetestowanie jego działania w warunkach awaryjnych. Wyłącz jeden z węzłów i sprawdź, czy maszyny wirtualne poprawnie przełączają się na inne węzły. Możesz to zrobić ręcznie lub symulując awarię przy użyciu odpowiednich narzędzi.Dzięki wdrożeniu klastra pracy awaryjnej dla Hyper-V, zwiększysz dostępność swoich usług i zminimalizujesz ryzyko przestojów. To rozwiązanie, mimo że wymaga starannego planowania i konfiguracji, zapewnia stabilność i bezpieczeństwo na najwyższym poziomie, co jest kluczowe w środowisku IT.